Bilgisayar devrimi 1945’te 20. yüzyılın en parlak matematikçisi John Van Neumann’ın “von Neumann’’ bilgisayar modelini icat etmesiyle başlamıştır. İlk bilgisayarlar oldukça büyük, yavaş ve programlaması zor makinalardı. Bu tarihsel notu okumanızı öneririz: computerhistory.org/timeline/computers
Birinci nesil bilgisayarlar temel devre açma kapama ünitesi olarak, çok fazla enerji gerektiren ve sıklıkla aşırı ısınma yapan ‘’elektromekanik röle” elemanı kullanıyordu. Bilgisayarlar, onlarca metrekare büyüklüğünde geniş bodrum katlarında yerleştirilmek zorunda kalınıyordu. Elektron tüpleri sadece küçük bir gelişmeydi, gerçek ilerleme ise hem küçük (o zamanlar birkaç mikrometre,şimdi bir nanometreden daha küçük) hem de daha az enerji tüketen ve yüksek derecede esnek olan transistorun keşfiyle meydana geldi.
Bilgisayar mühendisliği, bilgisayarların tasarım ve geliştirilmesine odaklanırken, yazılım mühendisliği, programların tasarım ve geliştirilmesi üzerinde uzmanlaşır. Bilgisayar mühendisliği ve yazılım mühendisliği arasındaki bu farklılık, bilgisayar devriminin itici gücü olmuştur. Ancak, bu iki alan tamamen birbirinden ayrık da değildir. Aslında, iletişim düzeylerini oluşturan birçok örtüşen alan vardır: dijital mantık tasarımı, bilgisayar mimarisi ve işletim sistemleri gibi. Tarihsel olarak, bilgisayar mühendisliği bölümleri mühendislik fakülteleri içinde, özellikle elektrik-elektronik mühendisliği içerisinde yer alırken, yazılım mühendisliği küçük gruplar olarak üniversitelerin fen fakültelerinde başlamıştır. Bu yüzden, bilgisayar mühendisliği ve elektrik-elektronik mühendisliği arasında da bir miktar örtüşme vardır. Aslında, elektrik-elektronik mühendisliğinde dijital veya ayrık doğası olan her cihazın bilgisayar mühendisliğinde de belirli bir kullanımı vardır.
Bilgisayar mühendisliği eğitimi yazılım mühendisliği ve elektrik-elektronik mühendisliği bölümü arasında yer almaktadır, ancak, mikrodalga fırın, saat, termostat gibi küçük aygıtlardan, telefon, tablet, dizüstü bilgisayar gibi orta ölçekli cihazlara ve endüstriyel kontrol, siber-fiziksel sistemler gibi büyük ölçekli sistemlere kadar çeşitli bilgisayar sistemleri tasarlamak amacıyla yazılım mühendisliğine daha yakın yer alır. Bu bilgisayarlar saldırılara karşı güvenlik ölçümleriyle donanımlı olmalarının yanı sıra hızlı işlem görürler, mümkün olduğunca az enerji harcarlar, hatalara karşı dayanıklıdırlar.
İstinye Üniversitesi’ndeki Bilgisayar Mühendisliği Eğitimi; mantık, cebir, kombinasyon ve grafik teorisi gibi temel derslerle başlayıp, dijital mantık tasarımı, bilgisayar ağı, bilgisayar mimarisi, işletim sistemleri, mikroişlemci sistem tasarımı, gömülü sistemler, VLSI (Çok geniş ölçekli tümleşim) dizaynı ve hataya dayanıklı sistemler dersleriyle devam eder. Aynı zamanda bilgisayar sistemi tasarımına dahil olarak, Python ve C programlama dersleri de vardır.
